ZONDAG 14 JULI
We weten niet goed wat ons overkomt, worden we toch midden in de nacht wakker van de zon die de camper in schijnt, we waren bijna vergeten hoe die er uit zag!!! 
We gaan weer genieten van de mooie Lofoten, rijden terug naar de E10 en slaan daar weer rechtsaf. Al heel snel zien we het Vikingmuseum in Borge, daar zijn de fundamenten van een opmerkelijke grote boerderij uit de Vikingtijd blootgelegd en zijn de restanten gevonden van 5 huizen, 6 grafheuvels en een afvalhoop. De reconstructie van het ‘Hoofdmanshuis’ is nu het middelpunt van een interessant museum. Wij hebben het museum drie jaar geleden al bezocht en als je hier in de buurt bent is het zeker de moeite van een bezoekje waard. 
Volgen verder de E10 en in Leknes gaan we op zoek naar een supermarkt, hebben broodnodig brood nodig, altijd weer en leuke woordspeling! Zijn op andere plekken op de Lofoten de supermarkten open op zondag, hier zijn ze allemaal gesloten, gelukkig hebben de afbakbroodjes nog! In de haven van Leknes liggen twee cruiseschepen voor anker, we hadden al weer heel veel bussen zien rijden, nu weten we hoe dat komt.
Na Leknes maken we een uitstapje naar Ballstad (weg 818), volgens ANWB Goud één van de drie interessantste vissersplaatsjes. In dit dorp aan de voet van de 460 meter hoge Ballstadfjell is nog een originele traanstokerij en er zijn nog oude timmerwerven. Ook hier, net als in Henningsvær, hangt er geen vis meer aan de rekken! Er is feest in Ballstad ‘Husvlytslag’, er staat een grote tent en binnen is koffie met eigen gebakken taart en kraampjes met o.a. gebreide mutsen en jurkjes en heel veel sierraden.
Zaten we in Ballstad aan de oostkust van het eiland, nu gaan we over de (825/826) naar de westkust richting Uttakleiv, echt weer een weg die de moeite van een uitstapje waard is. De weg is wel weer heel erg smal en zo af en toe is het even manoeuvreren om langs elkaar heen te kunnen, hier gaan we even achteruit een smal paadje in en kan de bus kan er langs! We rijden weer verder, nog even een smalle tunnel door van bijna een kilometer, gelukkig zijn er in de tunnel genoeg uitwijkplekken, en dan zijn we in Uttakleiv, er staat hier en daar een huis en dat is Uttakleiv. 
Helemaal op het eind, met uitzicht op de zee is een parkeerplaats (noemen ze ook wel een veldcamping) en ook hier moet je eerst 20 NOK betalen om het terrein op te mogen rijden en dan nog eens 100 NOK als je er wilt overnachten. Er is wel een kraan en er staat een mobile toilet waarin je niet je toiletcassette mag legen, dat staat er duidelijk zichtbaar op! Wij rijden terug naar het mooie strand van Haukland en zetten daar de camper op de parkeerplaats, er zijn toiletten en zelfs een kraan en wasbakken, kunnen we even een klein wasje doen, water genoeg! 
De zon die vanochtend zo vrolijk de camper in scheen heeft het niet zo heel lang uitgehouden, rond de middag is het al weer helemaal bewolkt en valt er af en toe wat regen en aan het eind van de middag is er al weer heel wat water naar beneden gekomen. MAANDAG 15 JULI
Vandaag verlaten we het eiland Vestågøya en zakken steeds verder af naar het zuiden en volgens ons het mooiste gedeelte van de Lofoten. Net voor Napp komen we, deze keer niet over een brug maar door een tunnel, op het eiland Flakstadøya. In Napp rijden we langs de haven naar het havenhoofd en zien daar en paar hele mooie overnachtingsplekken, dat gaan we onthouden voor de terugweg.
We rijden langs de havenloodsen en in één ervan ligt het vol met pallets stokvis.
Net voorbij Napp is een plek waar je een waanzinnig mooi uitzicht kunt hebben over een prachtige vallei. Het is zo’n bijzonder plekje dat de toeristenbussen er ook een stop maken. Het is echt de moeite waard hier even een kijkje te nemen, wat een grandioos uitzicht heb je hier als het helder weer is tenminste, dan word je er echt stil van en wij kunnen het weten hebben hier eerder staan kijken. Vandaag is het uitzicht niet echt spectaculair, voor de verandering regent het weer en hangen de wolken laag, we hopen op de terugweg meer geluk te hebben. 
We volgen verder de E10, slaan bewust een paar zijwegen over, hebben we op de terugweg ook nog weer wat om naar te kijken, en rijden verder naar Ramberg. Net voor Ramberg, het hoofddorp van het eiland Flakstadøya, is de uit drijfhout opgetrokken Flakstad Kirke uit 1783. Op de parkeerplaats staan al twee Sightseeing bussen en de kerk zit vol toeristen, een rondleiding met uitleg kost 40 NOK, we staan even achter in de kerk mee te luisteren en maken een paar foto’s.
In Ramberg is een mooie grote Bunnpris supermarkt en we doen weer wat inkopen, groente, fruit, zuivel (we ontdekken zelfs karnemelk), brood, etc. Na Ramberg nemen we de afslag Fredvang, moeten eerst weer twee bruggen over en net voor Fredvang zien we een mooie parkeerplaats, helaas met een bordje ‘No Camping’. We rijden de weg helemaal uit en zien hoe ook hier alles om de vis draait, een haven met vissersboten en heel veel lege droogrekken, de stokvis hangt hier voor privé gebruik nog wel aan de dakgoten. 
Weer terug op de E10 rijden we nog een klein stukje tot net voor de burg naar het eiland Moskenesøya, daar weten we weer een mooie plek om de rest van de dag te blijven. In de loop van de middag houdt het gelukkig weer op te regenen en ’s avonds wordt het een styk beter buiten en trekt de grijze massa open. Om twaalf uur ’s nachts zit de middernachtzon net achter de bergen en zien we het zonlicht weerspiegelen in het water.
DINSDAG 16 JULI
Afgelopen nacht was het lekker helder weer en als we wakker worden ???????? ja hoor, dan regent het weer, we worden er zo langzamerhand een beetje moedeloos van! Gelukkig houdt het deze keer snel op en om elf uur breekt de lucht open, komen er steeds meer blauwe plekken en schijnt zelfs af en toe de zon. Het ziet er in ieder geval een stuk vrolijker uit dan gisteren en daar zijn we al heel blij mee! 
Vandaag gaan we weer verder op weg naar het zuidelijkste via de weg bereikbare plaatsje op de Lofoten, er is nog maar één weg, zijwegen zijn er vanaf hier niet meer en het plaatsje Å is alleen bereikbaar over bruggen en tunnels en de weg pal langs de rotsen, wat is het hier toch waanzinnig mooi! Op het eiland Moskenesøya zijn ze de weg aan het verbreden (hiervoor zagen ze grote plakken van de berg af) en worden er nieuwe tunnels aangelegd. Er komt hier steeds meer verkeer en na het verbreden van de weg is het passeren nog een peulenschilletje. 
Hoe verder we afzakken naar het zuiden, hoe ruiger en spectaculairder de omgeving wordt, steil uit de fjorden komende rotsen en hier en daar maar een klein randje om een paar huizen op te zetten. Het is inmiddels prachtig weer buiten, we worden er euforisch van, de zon schijnt en we zijn inmiddels ook nog op het allermooiste stukje van de Lofoten, en dit is ECHT GENIETEN!!! 
Op het eiland Moskenesøya liggen nog een paar leuke kleine dorpjes. Het eerste is het 12de-eeuwse Hamnøya en het oudste vissersdorpje van de Lofoten, er is daar een gratis verzorgingspunt voor campers maar omdat ze net op dit stuk met de nieuwe weg bezig zijn is het met de camper onbereikbaar, het toilet kun je er gelukkig wel legen, maar het water is afgesloten. 
Na de brug ligt het hele kleine dorpje Sakrisøy, hier hangen de rekken nog vol met vissenkoppen, je ziet ze niet alleen, zoals overal ruik je ze hier ook, zelfs in de camper! Er is ook een hartstikke leuk winkeltje waar je van allerlei soorten vis kunt kopen, wij kopen net als drie jaar geleden een heerlijk stukje gerookte zalm, even verderop bij de Coöp halen we een stokbroodje en op een parkeerplaats tegenover Reine is het genieten! 
Reine is het hoofddorp van het eiland Moskenesøya en een erg leuk (vakantie)dorp om even doorheen te lopen. Er zijn hier heel veel Rorbuer te huur. Rorbuer zijn kleine houten huisjes op de vaste wal of op palen boven het water die vroeger door de vissers werden gebruikt. De Rorbu heeft een portaal voor het visgerei, er is een keukentje en een woonkamer met een paar kooien. In het dorp bij het winkeltje annex bank gebouw zien we een kraan met een slang en met toestemming gooien we daar onze tank weer vol water.
Net na Reine zien we een mooie vrij nieuwe parkeerplaats en we zijn er eigenlijk al voorbij voor we er erg in hebben, er is hier ook zo veel te zien! Op de eerste beschikbare plek keren we en gaan terug naar de parkeerplaatsen. Onze dag kan niet meer stuk, de stoelen gaan naar buiten en met het uitzicht over het Féstfjord, waarin we af en toe een zeehond zien zwemmen, genieten we een paar uur van de zon!! Het is hartstikke helder buiten en in de verte zien we de contouren van de bergen op het vaste land, toch zo’n slordige 50 à 60 kilometer verderop. WOENSDAG 17 JULI
De dag begint goed, gisteren is de fotocamera van de tafel gevallen en de lens wil er niet meer in, de hele nacht alle batterijen er uit gehad (we zo’n probleem al een keer eerder gehad) en gelukkig doet hij het nu weer en kunnen we ook nog de rest van de reis vastleggen! Vandaag het laatste stukje naar het zuiden van de Lofoten, eerst komen we in Moskenes en dan in Sørvågen met de Moskenes Kirke , eerste helft 19e eeuw en het eerste telegraafstation van Europa. 
Als we in Moskenes aankomen komt ook net de Ferry uit Bodø aan. Het is een drukte van belang en het is mooi om te zien hoe alles in goede banen wordt geleid. De boot vanuit Bodø is bijna leeg, er komen maar 13 auto’s, 2 campers en een grote Russische bus uit. Op de kade staan lange rijen auto’s/campers die hebben geboekt en er naast staan nog een paar rijen met voertuigen die op goed geluk hiernaar toe zijn gereden, het is maar afwachten of ze meekunnen, uiteindelijk blijft er één auto en een camper op de kade achter, ze moeten helaas wachten op de volgende. 
Uiteindelijk komen we dan toch in Å, een oud vissersdorpje met 250 inwoners. In het dorp is o.a. het Norsk Tørrfiskmuseum, het enige Stokvismuseum ter wereld en als je wilt weten hoe de verwerking van de kabeljauw tot stokvis in z’n werk gaat, ben je hier aan het goede adres. De vorige keer dat we hier waren wilde de eigenaar verse vis ruilen voor een fles wijn, toen hadden wij geen wijn, nu heeft hij geen vis! We zetten de camper op de parkeerplaats bij het Stokvismuseum en lopen het dorpje door.
Nog wel leuk om iets te vermelden over de bakkerij van het dorp die inmiddels onderdeel is van het Norsk Fiskeværsmuseum. De oorspronkelijke bakkerij werd gebouwd in 1844 en heeft een steenoven van 9 m2 en heeft ruimte voor 120 broodjes die op traditionele wijze worden gebakken. Ieder dorp had in het verleden een eigen bakkerij die er voor zorgden dat de 20.000 vissers die elke winter naar de Lofoten kwamen te eten hadden. De originele bakkerij werd gesloten in 1962 en in de zomer van 1989 heropend als onderdeel van het Fiskeværsmuseum. 
Vanochtend begin de dag zo stralend, de lucht helemaal blauw en een heerlijke temperatuur, we liepen zelfs in ons T-shirt door Å zo lekker was het, helaas al lang voordat de dag om was trokken er wolken over en al snel viel er weer regen, of we nog niet genoeg hebben gehad van die rotzooi! Het heeft weinig zin te gaan rijden, de uitzichten zijn nul komma nul en we blijven op de parkeerplaats bij het Stokvismuseum, hebben ons weer teruggetrokken in ons huisje op wielen en hopen dat het morgen weer beter zal zijn. DONDERDAG 18 JULI
Het heeft weer eens de hele nacht geregend maar na het ontbijt is het gelukkig opgehouden en wordt het ook weer lichter buiten en komt de zon weer heel af en toe even te voorschijn. Vanaf nu gaan we in tegengestelde richting de Lofoten over, heel veel zijwegen hebben we al verkend maar toch ook een aantal over geslagen zodat we op de terugweg ook nog wat te zien hebben.
Het eerste uitstapje gaat naar Sund, daar gaan we kijken in het verrassende en interessante Fiskerimuseum. Er zijn een zestal houten gebouwtjes, in de één ervan staat naast een aantal motoren ook een in werking zijnde één cilinder dieselmotor, in een ander gebouwtje staan huishoudelijke attributen met o.a. een naaimachine uit 1850, in weer een ander gebouwtje staan boten en alles wat daar direct mee te maken en als klap op de vuurpijl een smederij waarin een kunstenaar aan het werk is, hij maakt van staal prachtige vogelfiguren. 
Na de lunch gaan we naar het oude vissersdorpje Nesland en rijden langs het Skelfjord. Het is weer een erg mooie route en je waant je weer even aan het einde van de wereld waar je niemand tegenkomt, zo’n weg wil je zeker niet missen, wij in ieder geval niet! Ook al is het geen zonovergoten dag we genieten weer met volle teugen. Vanochtend in een sms-je naar één van onze zonen geschreven: Het is dat het hier zo verschrikkelijk mooi is anders waren we allang weggeweest.
Na een paar kilometer wordt het weer en echte Gruzveien, deze keer met gaten en hobbels en dat haalt de snelheid er behoorlijk. We hebben volop de gelegenheid om de omgeving in ons op te nemen, hebben aan de ene kant een prachtig uitzicht over het fjord en langs de andere kant weer van die gigantische rotsblokken waarop diverse soorten mos groeien en dat niet alleen, ook heel veel vetplantjes, varens en diverse grassoorten en op sommige zelfs een klein boompje! 
Het dorpje Nesland met een kleine baai stelt niet zo heel veel voor, toch diende deze baai in 1940 als ligplaats voor enkele eenheden van de Britse vloot, lekker verscholen en voor bijna niemand bereikbaar. Toeristisch is het hier in ieder geval niet, af en toe een paar wandelaars en dan heb je het wel gehad. We zien welgeteld één klein campertje die net zo gek is als wij om zo’n weg in te rijden.
De laatste zijweg van vandaag brengt ons naar Nusfjord, één van Noorwegens oudste en best bewaarde vissersdorpje. Om het dorp in te mogen moet je wel eerst 50 NOK betalen, deze inkomsten worden gebruikt voor de onderhoud van het dorp. Het dorp is een echt openluchtmuseum en het mooiste vissersdorpje dat we tot nu toe hebben gezien. Rondom het haventje waarin een paar bootjes liggen, zijn diverse gebouwen, de 45 Robuer die er zijn worden verhuurd aan toeristen, verder is er o.a. een smederij, een landwinkel en ook een traanstokerij.
Als ik daar aan denk krijg ik kippenvel, als kind kregen we ‘s avonds voor het naar bed gaan, als de R in de maand was dus van september tot april, een lepel levertraan en dat smaakte zo vreselijk vies (brrrrrrrrrr) dat we er altijd een schepje suiker achteraan kregen. In het haventje ligt een vissersboot afgemeerd en de eigenaar vraagt aan ons of we vis willen, in een grote bak liggen een stuk of 10 mooie makrelen, als we vis willen kunnen we er gratis een paar meenemen en dat is niet tegen dovemansoren gezegd, wij eten vis vanavond! 
We rijden door naar Napp en gaan daar op zoek een plekje bij de haven, als het even kan uit de wind dan kunnen we ons rookoventje buiten zetten en eten we straks gerookte makreel. Voor we in Napp zijn gaan we eerst nog weer naar het bijzondere uitzichtpunt, vier dagen geleden waren we hier ook en toen was het miezerig en zagen we heel weinig van het prachtige dal, nu is het een stuk helderder en zien we veel meer van de mooie omgeving. 
Na de makreel rijden we door naar Myrland één van de plekjes waar je de middernachtzon zou kunnen bekijken als hij zich laat zien. Drie jaar geleden lukte het bijna en we zijn benieuwd of we vanavond meer succes hebben. Het is onze laatste kans, vanaf morgen gaan we verder langs de oostkant van de Lofoten en komen we niet meer aan de westkust en alleen daar is die beroemde zon te zien. Net voor het dorpje Myrland zetten we de camper langs de kant van de weg, op precies dezelfde plek stonden we drie jaar geleden ook. 
De hele avond hangen er wolken boven en achter ons maar boven zee is het helder en schijnt de zon volop, om elf uur komt er even een brede wolkenband voor de zon langs, maar een half uurtje later piept de zon er onderdoor. Even voor 12 uur lopen we naar beneden naar het strand en gaan daar foto’s maken. Het is vandaag kennelijk zo bijzonder dat twee jongens uit het dorpje ook foto’s aan het maken zijn. Wat een geweldige avond en nog nooit zo’n complete middernachtzon gezien! Tien minuten over twaalf is de zon achter de wolken verdwenen. VRIJDAG 19 JULI
Na de prachtige middernachtzon is het even bijkomen, de adrenaline moet uit het lijf, en dan lekker slapen. Dat het 24 uur per dag licht is zijn we inmiddels wel aan gewend (de foto is genomen net voor middernacht). De zon kwam al weer snel terug en heeft tot ’s ochtends vroeg geschenen maar als we weer On Tour gaan is hij achter de wolken verdwenen. Wat hebben we gisteravond geluk gehad helemaal als je de weersomstandigheden van de afgelopen periode bekijkt. Er zijn weinig avonden geweest waarin de middernachtzon te zien was. 
We rijden eerst naar Leknes waar we ons weer van vers brood voorzien en deze keer volgen we niet de E10 naar het noorden maar de 815, dit is een veel mooiere route en nog minder druk ook. We gaan weer in Stamsund kijken en rijden een rondje schiereiland, weer zo’n weg die door de meeste camperaars wordt overgeslagen. Het wordt voor de lezer misschien wat eentonig, maar ook hier zitten we weer volop te genieten, de uitzichten over een fjord vervelen nooit en deze is weer anders dan de anderen, er liggen allemaal kleine rotseilandjes in! 
Net voor de haven van Stamsund staan op diverse rotsen kleine lichtbakens als wegwijzer voor de Hurtigruten die hier elke dag aanlegt. Het zou leuk geweest zijn als één van die boten in de haven zou liggen, we hebben pech ze komen hier pas ’s avonds en daar gaan we niet op wachten, je kunt niet altijd het geluk aan jouw kant hebben. Terug op de 815 slingert de weg zich langs de oevers het fjord, we zien kleine haventjes, mooie witte strandjes, hele kleine dorpjes en soms een paar boerderijen en ook nog een overstekende vos! 
Na de lunch besluiten we toch nog een keer terug te gaan naar het mooie plekje in Henningsvær en niet zoals we eerde hadden bedacht door te rijden naar Kabelvåg of Svolvær, dat doen we en andere keer wel. Als we op de parkeerplaats aankomen is het op dat moment heel rustig en we kunnen de camper op precies dezelfde plek zetten als de vorige keer. Zo’n anderhalve kilometer voor de brug staan aan beide kanten van de weg heel veel kleine tentjes, de bewoners zijn er even niet, ze hangen ergens hoog aan de rotsen.
ZATERDAG 20 JULI
Het is weer eens helemaal mis buiten, grijs, grauw en alles wat daar bij hoort, de hele nacht heeft de regen weer op het dak gekletterd en het ziet er niet naar uit dat het voorlopig ophoudt. De weermannen geven voor vandaag een 3 en dan moet je er dus niet al te veel van verwachten, morgen zou het weer iets beter worden zeggen ze. 
Via Kabelvag, waar we nog even bij de haven gaan kijken, rijden we naar Svolvær en daar bekijken we de weersverwachtingen voor de komende dagen en besluiten ter plekke hier de boot naar de overkant te nemen. Hoe noordelijker je komt hoe slechter het wordt en zuidelijker wordt het alleen maar steeds beter. Schreven we gisteren nog dat we ons weinig of niets van het slechte weer aantrokken, nu zijn we het echt helemaal zat! We rijden naar de haven en zien dat er om drie uur een boot naar de Skutvik gaat, we gaan in de rij staan en willen mee! 
Na zestien dagen verlaten we de Lofoten, jammer dat we zo’n pech hadden met het weer, toch hebben we een mooie tijd gehad, hebben volop genoten van de overweldigende natuur, de mooie vissersdorpjes en natuurlijk het fenomeen ‘Middernachtzon’, we zullen de Lofoten niet snel vergeten! Na 1212 kilometer zijn we om kwart over vijf weer op het vaste land en gaan op weg naar het zuiden, ook hier zullen we ongetwijfeld nog weer heel veel mooie dingen tegenkomen.
We rijden weg 81 af (kunnen ook niet anders), komen aan het eind op de over bekende Noorse Noordkaap Route de E6 en rijden door tot Innhavet, zien daar een verzorgingspunt voor campers en even verderop een prachtige overnachtingsplek met uitzicht op het Sagfjord. Het is dan inmiddels bijna zeven uur en vinden het genoeg geweest voor vandaag, het is tijd voor een warme hap!Lees verder week 6
